Mężczyźnie ciężko żyć bez kobiety
Lecz gdy ma ją w domu wtedy „O rety!”
Ona wciąż gada, wymaga i prosi.
Mężczyzna tego nie znosi!
Ale jak pusty garnuszek poczuje
Wtedy wkoło Ciebie się snuje.
Jest miły, przyjazny dla środowiska
Wtedy to żonę docenia z bliska.
Braki jedzenia odczuwa brzuszek,
No i zobaczy mały okruszek.
Pomyśl facecie, co byś był warty
Bo bez kobiety, to nie są żarty.
Kto Ci jedzonko dobre przyniesie
Wtedy gdy będziesz na diecie?
Kto łóżko pościele, kurze pościera?
Oj samotność mocno doskwiera.
Myślę, że – trzeba docenić kobiety pracę
Bo jak policzę jej obowiązki, to nic na tym nie stracę.
Ale życie partnerce umilę
A wtedy spędzę z nią miłe chwile.
Kobieta komputerek w głowie otworzy
Do każdej pracy starań dołoży
Dziurkę zaszyje, po głowie poklepie.
Wtedy człowiek czuje się dużo lepiej.
Postaw mężczyzno swoje ego na jedną kartę
I przyznaj szczerze – Kobiety miłości są warte!
autor wiersza: Zofia Pawłowicz
Wpis odwiedziło 1 755 gości