Matka jakie to piękne słowo.
Prawdziwa Matka kocha swe dziecko nad życie.
Kocha Go dniem i kocha Go nocą,
Gdy blade gwiazdy na niebie migocą
Ona się wsłuchuje w serca jego bicie
Myśląc,jakie to będzie jego życie.
I cichutko marzy,czym go jeszcze obdaruje
Miłością czystą jak lilija, niech się dobrze rozwija.
Bo miłość to szlachetna cnota
Miłość to jak tlen i oddychanie
Tylko czy się odwzajemnisz Ty moje kochanie!
Niech to moje słowo w pamięć Ci zapadnie
Obyś pamiętał, że jest gdzieś w Twoim sercu
Zakątek dla Matki, na dnie. Marmur się kruszy, róża zwiędnie i opadnie.
Znikną fale, które burzliwie biją o brzeg rzeki,
Ale miłość Matki do Dziecka trwać będzie na wieki.
Miłość matki nie zna granic,czy jest dobrze czy jest żle
Gdy jej serce czasem zranisz nie potrafi gniewać się.
napisała Zofia Cholewińska
Wpis odwiedziło 1 520 gości